Omgaan met ongevraagde feedback

Sinds ik steeds zichtbaarder ben door mijn boek, mijn social media activiteiten en mijn online webinars en masterclasses gebeurt het steeds vaker dat ik ongevraagde feedback krijg op mijn gedrag en houding op social media, youtubefilmpjes en tijdens gratis webinars. Ik sta open voor feedback. Ik gebruik feedback om producten en diensten te verbeteren.
Ik sta niet open voor feedback op momenten dat de desbetreffende personen een verantwoordelijkheid bij mij neerleggen die ze zelf hebben te nemen of feedback op mijn zijn. De ander verlegt de focus te veel op mijn grond door een te grote externe oriëntatie en wil bepalen hoe ik mij hoor te gedragen, zodat zij zich fijn voelen.

Wat gebeurt er?

Onlangs was weer een mooi voorbeeld, maar is afgelopen jaar in veelvoud voorgekomen. Ik gaf het gratis webinar In 7 stappen Omgaan met HSP & HSS. Daar deel ik in een uur tijd veel content. De informatiedichtheid is groot. Dat vind ik belangrijk zodat basisinformatie voor iedereen beschikbaar is. Dat betekent ook dat mijn snelheid hoog is. Een uur is namelijk zo voorbij. Ik ben een snelle denker en heb de wens om veel in korte tijd te delen, mijn doelgroep stelt dat net als ik op prijs. Onderprikkeling ligt namelijk al gauw op de loer.

Toevallig was ik wat hyperdepieper. Ik had een te volle leuke dag, het internet vloog een half uur van te voren eruit en we hebben dus wat afgerend van meterkast naar kabel, naar kastje naar kabel. Kan gebeuren in een mensenleven en ik forceer geen andere gemoedstoestand. Dat kost te veel energie. Authentiek zijn is voor mij dat mijn binnenkant klopt met de buitenkant. Ook als ik me moe of druk voel. Voor mij is dat ok. Ik constateer het, maar vindt dat niet goed of fout. Ik geef gewoon hyperdepieper een webinar. Het is zoals het op dat moment is. Net zoals ik ook heel rustig een webinar kan geven als ik me vanbinnen ook zo voel.

De ander krijgt opeens ‘last van mij’

Ik was nog geen kwartier onderweg en toen sloegen de spiegelneuronen van een deelnemer op hol: mijn snelheid, mijn hypergemoed en bewegingen, werden besmettelijk bij de kijker :-).
Ik heb nu eenmaal hoogsensitieve deelnemers waar spiegelneuronen sneller worden afgevuurd. Dat is normaal, maar als je niet goed bij jezelf kan blijven, kan dat lastig worden. In de chat verscheen een bericht of ik wat rustiger kon spreken, mijn stem kon aanpassen, mijn ademhaling wilde verlagen en langzamer de stof kon brengen. Ze werd al moe als ze naar me keek en raakte overprikkeld. Op dat moment wil deze deelneemster de regels bepalen van hoe ik me mag en hoor te gedragen op mijn eigen grond, zodat zij zich niet vervelend voelt. Ze verzocht mij de snelheid te verlagen, anders te spreken en te ademen.

Natuurlijk kan je overprikkeld raken. Heel logisch. Maar ik ben niet verantwoordelijk voor de overprikkeling van deze deelneemster. Iedereen is ZELF verantwoordelijk om de geplande activiteiten of afspraken aan te passen bij wat je die avond nog aan kan of niet. Dus ik gaf terug: “Dan ben je waarschijnlijk niet mijn klant. Dan pas ik niet bij jou. Zorg goed voor jezelf en je overprikkeling.”

Waarom zei ik dit? De deelneemster vertoonde een stresspatroon waarvan zij zich niet bewust is, maar wel mag leren te doorbreken, namelijk aan de kant van het effect staan. Een hardnekkig overlevingspatroon bij rejection sensitivity en een grote valkuil bij hoogsensitieve personen die te veel focus op anderen hebben.
Ten tweede ga ik me niet meer aanpassen, want ik ben ok met wie ik ben. Ik ben uit de houdgreep van de rejection sensitivity en richt mij op mensen die WEL bij mij passen en ik ga me niet aanpassen aan mensen die mij in een bepaalde vorm willen laten passen. Niet iedereen vindt mij leuk en ik vind niet iedereen leuk. Dat zien wij in de opleiding als fase 3 van de rejection sensitivity. Je bepaalt de grens met wie je wel en niet wilt verbinden. Daar bepaal je zelf de normen en waarden voor. Hoogsensitiviteit zorgt er uiteraard voor dat je jezelf wel kunt verplaatsen in de ander, begrip hebt voor de situatie, maar je spreekt je grens duidelijk uit. Verbinding is een groot goed en een belangrijke waarde van me, maar niet ten kostte van mezelf en mijn eigen energie.

Zelf verantwoordelijkheid nemen met een actieve strategie

Als ik TE veel voor je ben, dan staat het je vrij om uit te loggen of geen producten van me af te nemen. Als je omgeving te druk is voor jou, dan verlaat je zelf de omgeving. Dat heet een actieve strategie: je grijpt in, want je lichaam en zenuwstelsel geeft een signaal af. Voor je eigen welzijn en veerkracht is het belangrijk om naar die signalen te luisteren.
Een passieve strategie is verwachten dat de omgeving zich aanpast aan jouw gemoedstoestand. Dat doe je dan door anderen te beoordelen en te vragen of ze hun gedrag kunnen aanpassen. Dit heet aan de kant van het effect staan: je verwijt de situatie, de omgeving of andere mensen dat je overprikkeld raakt. Dus wil je dat de situatie, de omgeving of de ander verandert. Zodat jij je beter voelt. Dat kan uiteraard ook met allerlei andere emoties die je niet prettig vindt. Dit hoort bij de eerste fase van Rejection Sensitivity. Helaas ga jij daar niet over. Je gaat alleen over je eigen gedrag, gemoed en keuzes die je maakt. Je gaat niet over het gedrag, het gemoed en de keuzes van een ander. Iedereen heeft recht op zijn eigen gedachtes, gevoel en gedrag.

De deelneemster heeft te leren zorg te dragen voor haar eigen overprikkeling en de bal niet bij de ander, bij mij, te leggen. Ik mag op mijn eigen grond bepalen of ik die bal wil aannemen. In dit geval is het niet aan mij om de bal aan te pakken en me aan te passen of me te excuseren voor de snelheid of hyperdepieper gedrag. Als ik dat wel zou doen voelt zij zich beter, kalmeert haar emotie, maar leert ze geen verantwoordelijkheid te nemen en ik ben niet meer mezelf. Het klopt dat ze overprikkeld raakt. Maar zodra ik mee zou bewegen met haar verzoek, me zou aanpassen of excuseren neem ik de bal aan en ga ik er onbewust mee akkoord dat ik iets niet goed zou hebben gedaan en dat ze ‘er niets aan kan doen’. Ik bevestig hiermee dat ik verantwoordelijk ben voor haar overprikkeling en het dien te sussen. Dat is niet helpend voor clienten en deelnemers van mijn trainingen. In plaats daarvan geef ik erkenning aan het gevoel en doe een beroep op haar eigen verantwoordelijkheid om te bepalen wie en wat goed voor haar is op deze avond. En dat was ik duidelijk niet.

Ik ben wie ik ben. Ik ben ok.

Ten tweede ben ik (inmiddels) helemaal ok met wie ik ben. Ik vertoon veel eigenschappen van de hoogsensitieve High Sensation Seeker en daarnaast heb ik een sterke wil, een sterk temperament en ben ik een snelle denker. Voor anderen ben ik wel eens TE druk, TE vaag, TE temperamentvol, TE snel, TE beweeglijk, TE intens, TE veel, TE gevoelig, TE diep denkend, TE ratelend, TE hyper, TE rustig, TE emotioneel, TE introvert, TE zichtbaar, TE eigenwijs, TE weet ik veel wat. Iedere keer is het oordeel anders, maar vaak is de feedback dat ik TE ben. Daarna volgt direct het verzoek of ik dat wil aanpassen, want de ander heeft er last van.

Ongeveer vijf jaar geleden zou ik me proberen aan te passen. TE zijn was kennelijk niet goed. Ik was af en toe nog in de greep van mijn rejection sensitivity. Mezelf aanpassen heb ik veel in mijn leven gedaan. Dat kan ik goed. Die tijden zijn gelukkig voorbij. Het kost mij namelijk bakken energie en ik verlies mijn enthousiasme en gedrevenheid. Ik moet me anders voordoen dan ik ben. Ik moet me anders voordoen dan dat ik me voel. Ik moet me aanpassen aan de oordelen en verwachtingen van een ander. Ik moet doen zoals een ander vindt dat het hoort of zou moeten.
Dat doe ik niet meer. Ik ben wie ik ben en ik pas gewoon niet bij iedereen, ik klik niet met iedereen, en jij hoeft dus ook niet mijn klant te zijn. Liever niet, want ik wil ook dat jij jezelf bent en een passende trainer of coach vindt die bij jou past.

Het oordeel of de feedback van een ander is geen feit.

Op wie wil jij je richten? Op mensen die je beoordelen en zelf (misschien onbewust) geen verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen aandeel? Je verliest of loopt mensen/ klanten mis die op jou lijken, die jou prettig vinden, die met jou klikken. In mijn geval zijn dat klanten die juist blij zijn met een hoge snelheid, veel content of flink enthousiasme, want dan blijven ze gefocust en alert. Ze blijven aan ;-). Ze raken niet onderprikkeld. Dit zijn de snelle hoogsensitieve High Sensation Seekers. Ik kies voor de groep mensen die op mij lijken. Dat zijn de mensen die bij mij passen en die me energie geven. En van andere groepen heb ik al jaren liefdevol afscheid genomen.

Achteraf was het een staaltje Walk your Talk. Deelnemers vonden het zelfs leerzaam om te zien hoe ik hiermee omging en daar duidelijk in was. Hiermee liet ik zien, dat hoe ongemakkelijk het ook kan zijn, niet in de houdgreep te blijven van rejection sensitivity. Een mening is geen feit. En de reviews? Die waren fijn, veel reacties van mensen die de snelheid in informatiedichtheid fijn en herkenbaar vonden. Ondanks mijn hyperdepieper zijn. Dat zijn dus allemaal ideale potentiële klanten die ik gemist zou hebben als ik mezelf in mijn aanpassingsrol had geperst.

NIET DOEN!

Je bent ok zoals je bent! Wilskrachtige, temperamentvolle snel denkende hoogsensitieve High Sensation Seeker: Je bent een leukerd. Je bent kleurrijk. Je bent gedreven en enthousiast en af en toe lig je even onder een steen, omdat het ook voor jouzelf wel eens te veel bent ;-).
Daar hoeven we eigenlijk helemaal geen label aan te geven. Laat je binnenwereld aan de wereld zien. Ongeacht wat een ander daarvan vindt.

Wil je als coach diepgaande kennis en vaardigheden op het gebied van Rejection Sensitivity?

Hanneke van der Voort en ik hebben samen speciaal voor coaches een opleiding ontwikkeld op het gebied van Rejection Sensitivity. Wij coachen vanuit ons Rejection Sensitivity Release model gebaseerd op het door ons ontwikkelde Groundsmodel gebaseerd op de grond van zelf, de ander en gemeenschappelijke grond. Dit model kent 4 RS fases, 8 grondprincipes en 5 copingstijlen. Hier werken we mee om cliënten uit de houdgreep te laten komen van de diepe pijn van Rejection Sensitivity . We maken ze bewust van hun onbewuste overlevingspatronen die ze zich eigen hebben gemaakt om de pijn te ontlopen. Een voorbeeld lees je hierboven van ‘aan de kant van het effect staan’. We leren ze weer regie te nemen. We werken rechtstreeks op het reptielen en zoogdierenbrein om ze vrijheid van handelen te geven door te leren dealen met het ongemak van onzekerheid, schaamte, schuld of frustratie.
>>> Klik hier voor meer informatie, data en je investering.