Pieker jij ook zoveel?

Je hebt veel afwisseling of vernieuwing nodig als hoogsensitieve high sensation seeker. Maar je springt echt niet zomaar in een nieuwe activiteit. Je denkt er gedegen over na. Juist op de momenten als je iets moet doen wat heel erg spannend is schiet je hoofd alle kanten op. De stap of de keuze is wellicht nog te nieuw en onbekend. Logisch want een hoogsensitief brein is altijd op zoek naar de beste optie of keuze. Dat kan gaan over de inhoud, maar ook de beste keuze of optie voor jezelf, maar vooral voor de hele omgeving. Het is heel normaal dat je dan allerlei scenario’s uitwerkt. Dat is een kwaliteit van het hoogsensitieve brein: de diepgaande informatieverwerking. Je HSS kant wordt op dat moment onderdrukt.

Op het moment dat een keuze of optie spannend voor je wordt, wordt deze kwaliteit een last. Het is een overlevingstrategie die jouw actie juist saboteert. Want als je nadenkt hoef je de spanning van angst, onzekerheid en twijfels niet te voelen. Je wil deze gevoelens juist voorkomen door er veel over de keuzes en opties na te denken. Je gaat niet doen wat je te doen hebt. Deze video laat het in een demonstratie zien.

Zelfsabotage: niet in actie komen door je gedachten

Onze mind kan ons heel goed afleiden met allerlei onzinnige verhalen en argumenten waarom we NU iets niet kunnen gaan doen. Bijvoorbeeld

In je hoofd denk je na over hoe het VERLEDEN anders had moeten zijn. Jij of anderen hadden iets anders moeten doen. Daarom krijg je NU schuldgevoelens. Die gevoelens worden dan een probleem waarom je denkt dat je nu niets kan doen.
In je hoofd denk je na over hoe de TOEKOMST zou moeten gaan zijn. Je creëert een ideale setting, droombeeld hoe jij het voor je ziet. En omdat het NU niet gaat zoals je hoopt dat het zou moeten zijn, raak je gefrustreerd. Dat is dan het probleem waarom je nu niets kunt doen.

Angst en onzekerheid is het echte probleem

Kortom we projecteren van alles van het verleden en de toekomst op het NU. Dat geeft allerlei emoties die stiekem comfortabeler zijn om te voelen dan angst en onzekerheid. Je hebt dan een ander 'fijner' probleem om op te focussen, namelijk schuldgevoel of frustratie. Je hebt dan niet door dat dit niet het daadwerkelijke probleem is.

Het echte probleem is dat je niet durft te doen wat je wel moet doen :-). Al het andere wat je erbij bedenkt is heel nuttig, want NU kun je bewust of onbewust het spannende wat je NU te doen hebt, uitstellen, vermijden of negeren.
Je hebt dus te verdragen dat wat je wilt gaan doen, spannend en eng is. Je hebt te verdragen dat je onzeker bent EN toch in actie komt.